هوالرحیــم
سلام،
حالتان خوب است؟ بعید می دانم خوب نباشد! نمی دانم، شاید هم خوب نباشد. ولی این را می دانم اگر ما بگذاریم حالتان خوب می شود! این را هم می دانم شما و دوستانتان از دست ما خیلی ناراحت هستید. شاید هم بعضی وقت ها اصلا نا امید می شوید. ولی باور کنید ما هم از وضیعت پیش آمده خوشحال نیستیم. هرچه قدر هم با شما و دوستانتان فرق داشته باشیم باز در اعماق وجودمان شاید چیز هایی مانده باشد.
یک سری از ما که فقط "خوشحال" هستند! یک سری دیگر از سختی های زندگی و این جامعه ی لعنتی فقط به شادی های به قول خودشان "با حال" و به قول "دیگران" کاذب پناه برده اند. بعضی از ما فکر کردن مثل شما بودن پیراهن روی شلوار و ریش تقریبا نزدیک به دو کیلو متر است. بعضی خوشان را با درس مشغول می کنند. بعضی دیگر عضو سازمان واحد مترینگ خیابان ها هستند. بعضی ها چون "بزرگ" شده اند "سیگار" می کشند. بعضی ها هم چون بالغ شده اند با احساسات دیگران بالا بلندی بازی می کنند.
بعضی ها فقط فکر می کنند. بعضی ها فقط می خندند. شاید هیچ کس به یاد شما و دوستانتان نیست. ساید به خاطر اینکه شما را مریخی می دانند. شاید پا های ما مثل شما استوار نباشد، شاید اشک هایمان اینقدر راحت سرازیر نشود، ولی باور کنید ما هم مثل شما تنهاییم.
از طرف خودم می گویم، چون شاید بقیه این طور دوست نداشته باشند بگویند؛ سنگ های طوسی رنگی که نام شما و پدرتان را نوشته برای ما معنی پاک زیستن را دارد، چیزی که الان در این جامعه شاید اصلا پیدا نمی شود. ولی از شما یک سوال دارم؛ آن روزی که چشم هایتان خیس شدند و قدم های محکمتان را به سوی مین های بی نما و نشان، مثل خودتان روانه کردید و فرزند روح الله شدید، امروز ما در ذهن شما چگونه بود؟
